در روزهای گذشته خبرهایی درباره وخامت حال شماری از زندانیان سیاسی و مدنی مانند هاشم خواستار فعال حقوق معلمان، بدرالسادات مفیدی دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران، هنگامه شهیدی روزنامه نگار و عضو حزب اعتماد ملی به گوش رسید.
در همین حال عطیه طاهری همسر سعید متین پور روزنامه نگار و فعال حقوق بشر از ناراحتی قلبی او ابراز نگرانی می کند. آقای متین پور که سال ۱۳۸۸ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با بیگانگان به هشت سال زندان محکوم شده در طی سه ماه گذشته دو بار دچار ناراحتی شدید قلبی شده است. عطیه طاهری با اشاره به اینکه همسرش در زندان به پزشک متخصص دسترسی ندارد به همکارم بهروز کارونی می گوید :
سعید زمانی که دچار مشکل قلبی می شود او را پیش پزشک عمومی می فرستند. پزشک عمومی از فاصله خیلی دور از ایشان می پرسد که مثلا وضعیت جسمانیت چطور است و بعدا او توضیح می دهد و بر اساس این توضیح پزشک برایشان نسخه می نویسد. من واقعا نمی دانم اصلا یک پزشک عمومی می تواند چنین کاری را بکند به طوریکه سعید دو بار که دکتر رفته بود داروها را تحویل نگرفت چون اعتراض داشت و گفت که من مشکل قلبی پیدا کردم چطور یک پزشک عمومی و آنهم بدون اینکه مرا معاینه کند از فاصله دور تشخیص داده که من مثلا این دارو را مصرف کنم.
رادیو فردا - شما به فاصله دور اشاره کردید. مگر پزشک از نزدیک آقای متین پور را معاینه نمی کند؟
نخیر یک اطاقی هست و آن طور که من از سعید پرسیدم اطاقی طویل است که دکتر در یک گوشه در ته اطاق می نشیند و بیماری هم که مراجعه می کند در درب ورودی می نشیند. دکتر فقط سوال و جواب می کند بدون اینکه دست به مریض بزند.
رادیو فردا - آیا برای اینکه همسرتان آقای متین پور بتوانند توسط یک پزشک متخصص معاینه و معالجه شوند اقدامی کرده اید؟
اینکه ما چنین اقدامی بکنیم برایمان امکان پذیر نیست ما فقط می توانیم دنبال گرفتن مرخصی باشیم تا ایشان مرخصی بیایند و بیرون از زندان تحت مداوا قرار بگیرند ولی این در حد امکان ما نیست که پیگیری کنیم تا زندان سعید را پیش پزشک متخصص ببرد. ما اقداماتی که کرده ایم برای مرخصی آمدن ایشان بوده که متاسفانه همه اقدامات ما بی نتیجه بوده است.
رادیو فردا - چرا بی نتیجه مانده و آیا دلیل خاصی داشته است؟
دلیلش را به ما نمی گویند فقط موافقت نمی کنند یعنی تا به حال با هر درخواستی مبنی بر اینکه ایشان مرخصی بیایند مخالفت شده است. واقعیت امر ما به طور واضح دلیلش را نمی دانیم که چه عاملی موجب شده چنین تصمیمی بگیرند که طرف در زندان باشد و از حقوق قانونیش برخوردار نباشد. طبق آیین نامه داخلی زندان یک زندانی در ماه ۱۰ روز می تواند مرخصی بیاید یعنی معمولا افرادی که آنجا هستند ۲۰ روز در زندان هستند و ۱۰ روز در بیرون از زندان ولی با بعضی از این افراد که به آنها زندانی امنیتی می گویند مثل اینکه با آنها جور دیگری برخورد می کنند.
نخیر سعید چنین سابقه ای نداشته است. بیرون فقط کمردرد شدید داشت و آنهم در سال ۸۶ که ایشان را بازداشت کردند و در مدت هفت ماهی که در سلول انفرادی بود این مشکلات برای وی پیش آمده است. مثلا کمردرد شدید پیدا کرده بود که بیرون هم مدام و تا آخرین روزی که حکمشان اجرا شد فیزیوتراپی می رفت. سعید هفت ماه در انفرادی بوده بدون اینکه از هوای مطلوب، نور مطلوب برخوردار باشد و بدون اینکه از غذای مطلوب برخوردار باشد. حالا خودتان می دانید که سلولهای انفرادی چگونه است. اگر فردی یک هفته در سلول انفرادی بماند کارش ساخته است چه برسد به هفت ماه بازداشت در این سلولها.
الان آخرین صحبتی که با سعید داشتم به شدت دچار سرگیجه می شود و شبها پاهایش بی حس می شود. تهران که رفته بودم با یکی دو نفر از پزشکان متخصص صحبت کردم و این شرح حالی را که سعید گفته بود را برای آنها تشریح کردم. پزشکان گفتند که احتمال دارد که این استرس شدید و یک حمله عصبی شدید باشد که بار اولش مسئله ساز نیست ولی اگر تحت درمان قرار نگیرد در صورت تکرار مسئله ساز می شود.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen