دستگیری و زندانی کردن عده زیادی از آزربایجان جنوبی ها هنگام گرامی داشت 21 فوریه روز زبان مادری

دستگیری و زندانی کردن   عده زیادی از  آزربایجان جنوبی ها هنگام گرامی داشت 21 فوریه روز زبان مادری

21 ماه فوریه از طرف یونسکو  به عنوان روز زبان مادری اعلام گردیده  وسال ها است  در تمام دنیا این روز با تجمعات و کنفرانسها و غیره گرامی نگاه داشته میشود. بهمین منظور و در همین روز  عده ای از اهالی آزربایجان جنوبی در ایران , در شهرهای مختلف آزربایجان جنوبی  و تهران, در منازل شخصی, دور هم جمع شده بوده اند. متاسفانه مامورین دولتی جمهوری اسلامی ایران که چنین تجمعات را حتی در خانه های شخصی, مغایربا سیاستهای تک زبان سازی خود میداند, به  محل تجمع آنها یورش برده و با رفتارهای غیر اخلاقی و حتی  با برخودهای فیزیکی عده زبادی از آنهارا زخمی ,  دستگیر و با خود  به اداره اطلاعات و کلانتری برده اند.

اسامی عده ای  از بازداشت شدگان به شرح زیر بوده است:

 در اهر:  وحیدکیاسر فائزپور,میثم آزادی, روزبه سعادتی, فردین مرادپور, اصغر اکبرزاده, رحیم غلامی, وحید نریمان, محمد رحمانی فر, عادل مرندی, محرم خروشا, جعفر رستمی, میریاسین حسینی, موسی چول اوغلو, سجاد جولانی, میثم جولانی, وحید زارعی, شاپور نصرت پور, عباس لسانی, اسرافیل فتح الله زاده,  اکبر ابولزاده, حسین بالا خوانی,   علی رضا بیدار, ابراهیم رشید, اصغر نادری, مهدی زنجیر بلاغی, بیت الله برزگر, حامد صادق, نیما عباسپور, سجاد خلیل نژاد, محمد آخوندی, سیامک مردانی, مرتضی قدرتی, افشین محمدی, سجاد خوش قدم, بابک علیزاده,  احد حسین زاده, سعید معصوم نیا, آیدین نشاطی, توحید رضایی, علی فیض پور, جلال درو گری, رحمان کلیبری, سعید خزر, آرش جعفری, ابراهیم نوری, سعید انوری زاده, وحید یوسفیان, عباس صبح مولایی, اوزگور بنایی, مجید نغی زاده, سیف الدین موسوی, رضا حسن زاده, عباس نظری .

در تهران: کبر آزاد، علیرضا فرشی، بابک فرشی,  اسرافیل سلطانیان، مجتبی موسوی، بهنام سیفی، منصور فتحی و حمید منافی.

از اوایل قرن 20  دقبقا از آغاز حکومت رضا  شاه پهلوی یک سیاست تک زبان سازی فارسی با تمام قدرت آغاز شذه و در حال حاضر هم در جریان است. زمام داران حکومت در ایران  تمامی قوانین و کنوانسیونهای  بین المللی را مخصوصا در مورد زبان و فرهنگ اقلیتهای ملی  در ایران را زیر پا می گذارند.حکومت ایران حتی  به  اصول قانون اساسی را که بوسیله  خو دش  بعد از روی کار آمدن جمهوری اسلامی در سال 1357 , نوشته شده است , عمل نمیکند که طبق اصل 15 آن : اقلیت های ملی اتنیکی دیگر در ایران حق دارند در کلاسهای  درسی مدارس در کنار زبان فارسی, زبان مادری خودرا هم یاد بگیرند. حتی  اجازه به  تشکیل کلاسهای شخصی هم  برای  آموزش زبان مادری  شان  نمیدهد.

در کشور ایران زبان مادری  تمام ملتهای اتنیکی و فرهنگی  غیر فارس که قریب 70 در صد جمعیت ایران را تشکیل میدهند, به نابودی کامل سوق داده میشود.

برای حدود 30 میلیون آزربایجانی ساکن در ایران که اکثرا و به طور کومپاکت در استانهای آزربایجان و تهران زندگی میکنند,نه تنها  کلاس برای  آموزش زبان مادری شان, حتی یک کودکستان هم بزبان مادری  وجود ندارد.

دولت جمهوری اسلامی ایران توسط یک سیستم ناسیونالیزم  فارسی و تمام وکمال به طریق آپارتاید زبانی و فرهنگی  اداره میشود.

دولت جمهوری اسلامی ایران م با طرق مختلف و مخصوصا از روش های  شناخته شده  زیر, برای نابود کردن فرهنگ و  زبان آزربایجانی ها و ملتهای غیرفارس دیگر  در ایران استفاده میکند:

1-محروم کردن خواندن و نوشتن کودکان آزربایحانی و سایر ملیتها  اتنیکی غیر فارس بزبان مادری شان از کودکستان گرفته تادانشگاه ها .

2- فراهم کردن شرایط اشتغال و سایر تسهیلات زندکی بهتر در استانهای فارس نشین وبه این طریق کوچاندن به ظاهر دلبخواه ولی  در واقعیت , اجباری  , آزربایجانی ها به آن مناطق فارسی. کاهش آمار جمعتیت در استانهای آزربایجان و زیاد شدن آن در استانها فارسی گواه این حقیقت است

3- تحقیر علنی و غیر علنی ملت آزربایجان و بطرق مختلف تمسخرزبان و لحجه آزربایجانیها واز طرف دیگر  پر ارزش , زیبا و مدرن جلوه دادن زبان و فرهنگ فارسها د ر تمام رسانه های جمعی  دولتی ومحفل ها  و غیره. نمونه بارز بر این, جوک سازی ها   برای ترکها و سایر غیرفارس ها از طرق کانال های هدایت شده از طرف دولت است.

 آزربایجانیها تا حال به کرار و همیشه مدنی  به چنین سیاستهای  دولت اعتراض کرده اند. در  عرض ده سال اخیر هزار ها آزربایجانی به خاطر این گونه اعتراضاتشان   بوسیله مامورین دولتی دستگیر و در دادگاه های فرمایشی به زندانهای کوتاه و دراز مدت محکوم شده اند( البته با اتهامات ساختگی که  دولتهای غیر دمکرات  وآپارتایدی همیشه از آن استفاده میکنند).

آزربایجانی های ساکن در ایران مانند هر گروه ملی  دیگر در دنیا  حق برخورداری  از حقوق طبیعی  ملی خود مطابق کنوانسیونها سازمان ملل متحد و  حق گرامی داشت  21 فوریه , روز زبان مادری را دارند.

 آزربایجانیهای ساکن درایران  مکررا از سیاست تبعیض  و سرکوب  گرانه و سیاست تک زبان و تک فرهنگ سازی جمهوری اسلامی ایران به محامع بین المللی و سازمان ملل متحد وبه یونسکو و به آقای احمد شهید , برگزیده سازمان ملل متحد در امور

رعایت حقوق بشر در ایران,  شکایت کرده اند و باز هم خواهند کرد

آزربایجانیهای ساکن در  ایران انتظار بیشتر از این  از مجامع بین المللی و باالاخص  یونسکو داشته اند و دارند..

آزربایجانیها که از نظر  اتنیکی و فرهنگی و زبانی  اقلیت بزرگی را در ایران تشکیل میدهند, هنوز هم امید وار هستند که مشکلات ملی شان در ایران به طریق صلح آمیز حل و فصل شود.

دکتر آراز سلیمانی

22 فوریه 2014 آلمان