وزارت اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی ایران
به اداره اطلاعاتش در آزربایجان بالاخص در تبریز اختیارات تام داده است
بدون هیج محدودیتی با فعالان مدنی آذربایجان هر طور یکه دلشان خواست رفتار
نمایند و شکنجه دهند.
حدود سه هفته است رسول رضوی دراداره اطلاعات تبریز در دست
شکنجه گران اداره اطلاعات تبریز شکنجه میشود تا بتوانند بزور اعتراف
بگیرند به عملی که انجام نداده است. شاهدان زنده و ساختگی به اداره اطلاعات
میآورند که در روبروی رضوی شهادتهای دروغ و ساختگی میدهد و میگوید: که
شعار نوشته شده روی پارچه را که در استادیوم سهند باز کردند,رضوی به من
داده بود.
طبق
خبرهای موثقی که از اداره اطلاعات به بیرون درز میکند, صورت رضوی از شدت
ضربات ورم کرده و ترک برداشته بوده, دندانهایش شکسته و یک پایش بی حس شده
بوده است.
حدود یک هفته است ارتباط تلفونی هم با خانواده اش قطع شده است.
ننگ باد برهمچون سیستمی, بر همچون سیستم قضائی با شکنجه گرها و
شکنجه گاه هایش. گناه رسو ل رضوی چیست؟ چه را می خواهید به کاری که
مرتکب نشده است, به زور اعتراف نامه بگیرید. مطمئن باشید آه ملت آزربایجان
دامنتان را خواهد گرفت , همان طوریکه دامن شکنجه گرهای شاه طاغوت را گرفت.
چند هفته قبل بود دو نفر از جوانان بی گناه آزربایجان را با
نامهای حسین علیمحمدی و طاها کرمانی را هفتهها در اطلاعات تبریز شکنجه
کردید تا به اتهام ساختگیتان اعتراف نامه بنویسند.
آیا فعالیت مدنی برای بدست آوردن حقوق اولیه انسانی و ملی
خودش در کشوری که سنگ نظام ولایت فقیهی و دوازده امامی و علی واری به سینه
اش میزند , قدغن است؟ مگر ادعا نمیکنید که عدالت حضرت علی را در کشور بر
قرار کرده اید؟
آقای قاضی دادگاه تبریز, هیچ به یاد سوگندی که هنگام گرفتن
دانشنامهات میافتی؟ مطمئین باشید , در تمام دنیا رسوایتان خواهیم کرد,
همان طوریکه در نزد وجدانتان و خدا رسوا هستید.
آراز سلیمانی
۴ دیماه ۱۳۹۲
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen